Ενοικίαση αυτοκινήτου Λιμάνι Αντιπάρου - από 8 €/ημέρα

Αντίπαρος είναι ένα μικρό νησί στο νότιο Αιγαίο, στις Κυκλάδες, λιγότερο από ένα ναυτικό μίλι από την Πάρο, το λιμάνι με το οποίο συνδέεται τοπικό πλοίο. Η παλαιότερη αρχαία πόλη των Κυκλάδων βρίσκεται στο νησί Σαλιάγκος, ενώ το Δεσποτικό, ένα ακατοίκητο νησί νοτιοδυτικά της Αντιπάρου, είναι ένας σημαντικός αρχαιολογικός χώρος.

Η Κοινότητα της Αντιπάρου ιδρύθηκε το 1914 και αναδείχθηκε σε δήμο το 2010 με την ψήφιση του νόμου "Καλλικράτης", ο οποίος ακολουθεί την προϋπόθεση "κάθε νησί ένας δήμος. " Ο τουρισμός, η αλιεία και η γεωργία είναι οι βασικοί άξονες της οικονομίας του νησιού, με τη γεωργία στις πεδιάδες να παίζει μικρότερο ρόλο. Είναι φημισμένο για τα λευκά του σπίτια, τους πλακόστρωτους δρόμους και τους ανθισμένους κήπους στην μπροστινή αυλή. Το καλοκαίρι, χρησιμεύει ως τουριστικός προορισμός για Έλληνες και Ευρωπαίους, καθώς και επενδυτές γης από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο κύριος οικισμός βρίσκεται στη βορειοανατολική άκρη του νησιού, απέναντι από την Πούντα στο κύριο νησί της Πάρου, από όπου αναχωρεί το πλοίο για το λιμάνι της Αντιπάρου. Ο ιστορικός πυρήνας της Αντιπάρου στεγάζεται στο ενετικό κάστρο, το οποίο συνδέεται με τον υπέροχο παραλιακό δρόμο με λιανικές λωρίδες. Άλλα χωριά περιλαμβάνουν το νοτιοδυτικό θέρετρο του Αγίου Γεωργίου, του Σόρος και του Κάμπου. Το Psαραλίκι, το Σιφνέικο, ο Αγ Σπυρίδων και η παραλία κάμπινγκ βρίσκονται όλα κοντά στο κέντρο. Ο Σόρος, η Γλύφα, το Απάντημα και η Μοναστήρια είναι μεταξύ των άλλων παραλιών.

Αξιοθέατα

Το σπήλαιο της Αντιπάρου , ένα από τα πιο όμορφα και αινιγματικά σπήλαια στον κόσμο, βρίσκεται στο κέντρο του νησιού. Από τη νεολιθική περίοδο, το σπήλαιο χρησιμοποιήθηκε ως φυσικό καταφύγιο. Η τοποθεσία χρησιμοποιήθηκε επίσης για κεραμική και λατρεία της θεάς Άρτεμης, με το παρεκκλήσι του Αγίου Ιωάννη Σπηλιώτη να βρίσκεται στην είσοδο του χώρου. Η επιγραφή στο βωμό των στρατηγών του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του βασιλιά Όθωνα πιστοποιεί τους περαστικούς, όπως και τα σημάδια και οι γρατζουνιές στους σταλακτίτες και τους σταλαγμίτες.

Το σπήλαιο είναι αρκετά μεγάλο και χωρίζεται σε πολλά επίπεδα. Ο Αρχίλοχος της Πάρου, λυρικός ποιητής, υποτίθεται ότι άφησε επιγραφή στο σπήλαιο. Το 1673, ο Γάλλος υπουργός στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, Μαρκήσιος ντε Νουντέλ, επισκέφθηκε το σπήλαιο με μια ομάδα φίλων για τρεις ημέρες και πραγματοποίησε τη λειτουργία του την ημέρα των Χριστουγέννων. Ο Λόρδος Μπάιρον και ο Όθων, ο πρώτος σύγχρονος βασιλιάς της Ελλάδας, ήταν από τους μεταγενέστερους επισκέπτες που έκοψαν τα ονόματά τους στον βράχο. Μέρος του σπηλαίου καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Το σπήλαιο ανακαινίστηκε σημαντικά στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα με επιδοτήσεις της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της εγκατάστασης φραγμών, κατάλληλων βημάτων, φωτισμού, καμερών ασφαλείας και ηχείων για την ενημέρωση των τουριστών.

Κάστρο Αντιπάρου (Κάστρο)

Το ενετικό κάστρο της Αντιπάρου είναι ένα κλασικό παράδειγμα οχυρωμένων χωριών που χτίστηκαν στις Κυκλάδες κατά τη λατινική περίοδο, που διήρκεσε από τον 13ο έως τον 16ο αιώνα. Χτίστηκε στα μέσα του 15ου αιώνα όταν ο Τζιοβάνι Λορεντάνο, ένας Βενετός, αποφάσισε να παντρευτεί τη Μαίρη Σομαρίπα της Αντιπάρου.
Ο αρχικός σχεδιασμός είχε μια κεντρική αίθουσα (ανάχωμα) και κατοικίες γύρω από την περιφέρεια. Οι κατοικίες κατασκευάστηκαν ως ένα συνεχές μπλοκ, με τα εξωτερικά τείχη να λειτουργούν τόσο ως αμυντικό όσο και ως προστατευτικό τείχος για τον οχυρωμένο οικισμό. Ο μόνος τρόπος ήταν η νότια πτέρυγα. Τα σπίτια αναπτύχθηκαν ως τριώροφα κτίρια μέσα στο κεντρικό χωριό, το καθένα με τη δική του πόρτα που οδηγούσε σε μια εξωτερική σκάλα. Η κοινότητα επεκτάθηκε έξω από τη νότια πτέρυγα για να σχηματίσει τον ορθογώνιο δακτύλιο "Xopyrga" και εντός του αρχικού περιβόλου γύρω από τη βάση του στρογγυλού πύργου.

Το αρχικό αρχιτεκτονικό στυλ του κάστρου έχει αλλάξει τον τελευταίο καιρό, με την προσθήκη μιας θρησκευτικής πλευράς και τη χρήση του κεντρικού ανάχωματος ως πύργου δεξαμενής νερού. Παρά την κατάρρευση των επάνω ορόφων, τα σπίτια διατηρούν ένα ικανοποιητικό επίπεδο των αρχικών χαρακτηριστικών τους σήμερα και κάθε επέμβαση απαιτούσε έγκριση από το αρχαιολογικό τμήμα. Η πλειοψηφία των σπιτιών σήμερα είναι χτισμένα σε ένα επίπεδο με δύο ορόφους και ένα μέγιστο έδαφος-σαν trapdoor. Πολλά από αυτά βλέπουν τώρα προς τα έξω και λειτουργούν ως καταστήματα στον κεντρικό δρόμο. Οι μικρές νυχτερίδες που βγαίνουν το σούρουπο και ανεβαίνουν στον πύργο στα ανατολικά είναι ένα σημαντικό συστατικό του Κάστρου της Αντιπάρου.