Miasto Panama: Wynajem samochodu od 8€/dzień

Metropolia Panamy, zwykle nazywana po prostu Panamą, jest stolicą i największym miastem kraju. Populacja miejska liczy 880.691 osób, a populacja metropolii liczy około 1,5 miliona osób. Miasto położone jest w panamskiej prowincji Panama, przy wejściu do Kanału Panamskiego na Pacyfiku. Miasto służy jako stolica polityczna i administracyjna kraju, a także centrum finansowe i handlowe.

Panamę założył 15 sierpnia 1519 r. hiszpański zdobywca Pedro Arias D'vila. Miasto służyło jako punkt wyjścia dla ekspedycji, które podbiły imperium Inków w Peru. Był to przystanek na jednym z najważniejszych szlaków handlowych na kontynencie amerykańskim, prowadzącym do targów Nombre de Dios i Portobelo, przez które przepływała większość złota i srebra zabranego przez Hiszpanię z obu Ameryk.

Starożytne miasto zostało zniszczone przez pożar 28 stycznia 1671 r., kiedy to korsarz Henry Morgan splądrował i podpalił je. Dwa lata później, 21 stycznia 1673, miasto zostało legalnie odtworzone na półwyspie 8 kilometrów (5 mil) od starego miasta. Położenie dawniej zdewastowanego miasta wciąż jest w ruinie i jest obecnie znaną atrakcją turystyczną, a także ulubionym celem wycieczek szkolnych w terenie.

Witryny o znaczeniu międzynarodowym

Panamá Viejo („Stara Panama”) odnosi się do architektonicznych pozostałości monumentalnego kompleksu historycznego pierwszego hiszpańskiego miasta zbudowanego na wybrzeżu Pacyfiku obu Ameryk 15 sierpnia 1519 r. przez Pedro Ariasa de Avila. Miasto to służyło jako baza wypraw, które pokonały Imperium Inków w Peru w 1532 roku. Było to przystanek na jednym z najważniejszych szlaków handlowych w historii kontynentu amerykańskiego, prowadzący do słynnych jarmarków Nombre de Dios i Portobelo , przez którą przeszła większość złota i srebra zabranych przez Hiszpanię z obu Ameryk.

Historyczny obszar Panama City (znany jako Casco Viejo, Casco Antiguo lub San Felipe) miał być otoczonym murami miastem, aby bronić swoich mieszkańców przed przyszłe naloty piratów po zniszczeniu Panamy Viejo przez korsarza Henry'ego Morgana w 1671 roku. W 2003 roku UNESCO wpisało je na Listę Światowego Dziedzictwa.

Casco Antiguo ma wiele stylów architektonicznych, które odzwierciedlają różnorodność kulturową kraju: architektura karaibska, republikańska, art deco, francuska i kolonialna współistnieją na jednym kompleks zawierający około 800 obiektów. Większość głównych zabytków Panama City, w tym Salón Bolivar, Teatr Narodowy (założony w 1908 r.), Las Bévedas i Plaza de Francia, znajduje się w Casco Antiguo. Istnieje również kilka struktur katolickich, w tym Katedra Metropolitalna, Kościół La Merced i Kościół św. Filipa Neri. Unikalny złoty ołtarz kościoła św. Józefa był jednym z niewielu artefaktów uratowanych z oblężenia Panama Viejo przez piratów w 1671 roku. Podczas oblężenia został pokryty błotem, a następnie potajemnie przeniesiony na obecne miejsce.

Zabytkowa dzielnica, która przechodzi odbudowę i gentryfikację, stała się jedną z głównych atrakcji turystycznych miasta, ustępując jedynie Kanałowi Panamskiemu. Zarówno sektor publiczny, jak i prywatny dążą do jego przywrócenia. W 2014 roku prezydent Ricardo Martinelli zakończył rozbudowę „Cinta Costera 3” do wiaduktu morskiej autostrady Cinta Costera wokół Casco Antiguo.

Przed budową projektu Cinta Costera 3 odbyły się demonstracje. Duża część debaty nad projektem toczyła się wokół perspektywy utraty przez Casco Viejo statusu światowego dziedzictwa. Casco Viejo nie zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa w Zagrożeniu UNESCO 28 czerwca 2012 roku.