Μανάμα: Ενοικίαση αυτοκινήτου από 8 €/ημέρα

Μανάμα είναι η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη πόλη του Μπαχρέιν, με πληθυσμό περίπου 200.000 ατόμων από το 2020. Η Μανάμα ήταν από καιρό μια σημαντική εμπορική πόλη στα Περσικά Κόλπο και φιλοξενεί ποικίλο πληθυσμό. Μετά από αιώνες κυριαρχίας των Πορτογάλων και των Περσών, καθώς και επιθέσεις από τις κυρίαρχες δυναστείες της Σαουδικής Αραβίας και του Ομάν, το Μπαχρέιν κήρυξε την ανεξαρτησία του το 1971, μετά από μια περίοδο βρετανικής επικράτησης.

Παρόλο που οι σύγχρονες δίδυμες πόλεις Manama και Muharraq φαίνεται ότι χτίστηκαν ταυτόχρονα στη δεκαετία του 1800, το Muharraq ανέδειξε την αμυντική του θέση και χρησίμευσε ως πρωτεύουσα του Μπαχρέιν μέχρι 1923. Η Μανάμα έγινε η εμπορική πρωτεύουσα και το σημαντικότερο σημείο εισόδου στο νησί του Μπαχρέιν. Ο πλούτος του Μπαχρέιν σε πετρέλαιο τροφοδότησε την ταχεία ανάπτυξη τον εικοστό αιώνα και στη δεκαετία του 1990, μια σκόπιμη διαφοροποίηση οδήγησε σε πρόοδο σε άλλους κλάδους και βοήθησε τη Μανάμα να γίνει ένα σημαντικό οικονομικό κέντρο στη Μέση Ανατολή. Ο Αραβικός Σύνδεσμος ονόμασε τη Μανάμα ως πρωτεύουσα του Αραβικού Συνδέσμου το 2012 για τον αραβικό πολιτισμό και το Δίκτυο Έρευνας για την Παγκοσμιοποίηση και τις Παγκόσμιες Πόλεις το κατέταξε ως παγκόσμια πόλη beta το 2018.

Δίκτυο δρόμων

Η Μανάμα είναι το κύριο κέντρο μεταφοράς της χώρας. Προς το παρόν, το οδικό δίκτυο της πόλης υφίσταται σημαντική κατασκευή προκειμένου να βελτιωθεί η κυκλοφοριακή κατάσταση της πόλης. Επειδή είναι η πρωτεύουσα και η κύρια πόλη της χώρας, όπου βρίσκονται τα περισσότερα κυβερνητικά και επιχειρηματικά γραφεία και εγκαταστάσεις, καθώς και χώροι ψυχαγωγίας, και λόγω της ταχείας επέκτασης της χώρας, ο πληθυσμός των οχημάτων αυξάνεται ραγδαία.

Η κατασκευή ενός εθνικού δικτύου που συνδέει την πρωτεύουσα με γειτονικές πόλεις, καθώς και η επέκταση των δρόμων στις ιστορικές γειτονιές της Μανάμα, ξεκίνησε με την εισαγωγή του πρώτου οχήματος το 1914. Το Η σταθερή αύξηση του αριθμού των αυτοκινήτων από 395 το 1944 σε 3.379 το 1954 και 18.372 το 1970 ώθησε την αστική ανάπτυξη να επικεντρωθεί σε μεγάλο βαθμό στην αύξηση του οδικού δικτύου, τη διεύρυνση των οδοστρωμάτων και τη δημιουργία πρόσθετων θέσεων στάθμευσης. Πολλές πίστες που κατασκευάστηκαν πριν από την περίοδο του πετρελαίου (πριν από τη δεκαετία του 1930) αναδύθηκαν και διευρύνθηκαν, μετατρέποντάς τες σε «οδικές αρτηρίες». Η πρώτη φάση διεύρυνσης του δρόμου ξεκίνησε στην περιοχή Manama Souq, με τους κύριους δρόμους να διευρύνονται με την απομάκρυνση των καταπατητικών κτιρίων.

Για να ωθήσει την ακτογραμμή και να επεκτείνει την περιοχή της πόλης σε μοτίβα που μοιάζουν με ζώνες, κατασκευάστηκε μια σειρά περιφερειακών δρόμων (λεωφόρος Isa al Kabeer τη δεκαετία του 1930, Λεωφόρος έκθεσης τη δεκαετία του 1960 , και τον αυτοκινητόδρομο Al Fateh τη δεκαετία του 1980). Στα βόρεια, η παραλία ήταν γύρω από τη λεωφόρο Κυβέρνηση τη δεκαετία του 1920, αλλά στις αρχές της δεκαετίας του 1930, μεταφέρθηκε σε έναν νέο δρόμο, τον δρόμο King Faisal, ο οποίος έγινε ο παραλιακός δρόμος. Στα ανατολικά, μια γέφυρα συνέδεε τη Μανάμα με τον Μουχάρακ από το 1929. το 1941, ένας νέος δρόμος ανεγέρθηκε για να αντικαταστήσει την προηγούμενη ξύλινη γέφυρα. Η διαμετακομιστική κίνηση μεταξύ των δύο νησιών κορυφώθηκε με την ολοκλήρωση του Διεθνούς Αεροδρομίου του Μπαχρέιν το 1932.

Οι δρόμοι συνέδεαν τα δάση, τις λιμνοθάλασσες και τους βάλτους των Hoora, Adliya, Gudaibiya και Juffair στα νότια της Μανάμα. Αυτοί οι δρόμοι τερματίστηκαν σε χωριά όπως το Mahooz, το Ghuraifa και το Seqaya. Στα δυτικά, κατασκευάστηκε ένας μεγάλος δρόμος που συνέδεε τη Μανάμα με το απομακρυσμένο αγροτικό λιμάνι της Μπούνταγια, περνώντας από τους οικισμούς της «πράσινης ζώνης» των Σανάμπις, Τζιντάφς και Ντουράζ. Στα νότια, χτίστηκε ένας δρόμος που συνέδεε τη Μανάμα με τη Ρίφα. Η ανακάλυψη του πετρελαίου επιτάχυνε την ανάπτυξη του οδικού δικτύου της πόλης.

Τα τέσσερα κύρια νησιά, καθώς και όλες οι πόλεις και τα χωριά, συνδέονται με καλά συντηρημένους αυτοκινητόδρομους. Υπήρχαν 3.164 χιλιόμετρα (1.966 μίλια) δρόμων το 2002, από τα οποία 2.433 χιλιόμετρα (1.512 μίλια) ήταν ασφαλτοστρωμένα. Ένας αυτοκινητόδρομος που εκτείνεται σε 2,8 χιλιόμετρα (2 μίλια), συνδέει τη Μανάμα με το νησί Μουχάρακ και μια άλλη γέφυρα ενώνει τη Σίτρα με το κύριο νησί. Ένας αυτοκινητόδρομος τεσσάρων λωρίδων στην κορυφή ενός αυτοκινητόδρομου 24 χλμ., Που συνδέει το Μπαχρέιν με την ηπειρωτική χώρα της Σαουδικής Αραβίας μέσω του νησιού Umm an-Nasan ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 1986 και χρηματοδοτήθηκε από τη Σαουδική Αραβία. Το 2000, υπήρχαν 172.684 επιβατικά οχήματα και 41.820 επαγγελματικά οχήματα.